Hoi Louise,
Dick had al eerder een antwoord geschreven voor jou, maar helaas is dit verdwenen in de krochten van het internet. Hij is op dit moment niet beschikbaar dus ik neem het even over.
De bindingen tussen een waterstofatoom en een zuurstofatoom is polair. Dat wil zeggen dat beide atomen niet ‘even hard trekken’ aan het gedeelde elektronenpaar (de atoombinding) tussen het waterstofatoom en zuurstofatoom.
Als je even niet meer weet wat een atoombinding en/of een gedeeld elektronenpaar is, dan kun je hier een kort uitlegfilmpje vinden: https://exactwatjezoekt.nl/hulp-bij-leren/uitlegfilmpjes/hoe-vormt-een-atoombinding.
Het zuurstofatoom trekt ‘harder’ aan het gedeelde elektronenpaar. daardoor is het zuurstofatoom een klein beetje negatief geladen en het waterstofatoom een klein beetje positief geladen. Ook dat kun je terugkijken in een uitlegfilmpje: https://exactwatjezoekt.nl/hulp-bij-leren/uitlegfilmpjes/polair-en-apolair-dipool-dipoolbindingen-en-waterstofbruggen
Een watermolecuul heeft door deze polaire bindingen dus een kant die een beetje positief geladen is (de kant van de H’tjes) en een kant die negatief geladen is (de kant van de O’tjes).
Als watermoleculen een ion omringen dan geldt dat positief en negatief elkaar aantrekken. Dus als het ion positief geladen is, dan wordt het watermolecuul aangetrokken met de negatieve kan van het watermolecuul, dus met de kant van de O’tjes. Daarom teken je de kant van de O’tjes richting een positief geladen ion.
Als je een negatief geladen ion tekent met daaromheen watermoleculen dan zal de positief geladen kant van het watermolecuul aangetrokken worden door het negatief geladen ion en dus zitten de H’tjes van water nu richting het negatief geladen ion.
Is het zo duidelijker voor je? Zo niet, dan laat het maar weten!
Groeten,
Yvette
