Hoi Dick,
Dank voor je reactie.
Onderscheid maken tussen zwavelzuur en oxaalzuur lijkt mij mogelijk door gebruik te maken van het feit dat oxaalzuur een reductor is. Het toevoegen van calciumnitraat zou in het geval van oxaalzuur leiden tot een redoxreactie waarbij CO2 ontstaat, oftewel bubbels waar te nemen zijn.
Bij de basen zouden we onderscheid kunnen maken door natriumcarbonaat toe te voegen. Aangezien carbonaat samen met calcium een neerslag vormt. Eventueel eerst filtreren aangezien Ca(OH)2 matig oplosbaar is waardoor er al wat vaste stof kan bestaan.
Kloppen deze twee methodes?
Ik moet er ook voor zorgen dat alle drie de andere telkens uitgesloten worden aan de hand van een waarneming die niet van pH papier afkomt. Hier nemen we vanaf het begin de zure en basische oplossingen al apart, wat er volgens mij voor zorgt dat aan hiervoor genoemde voorwaarde niet meer voldaan wordt. Of is dit wel zo? En zoniet, hoe zou ik hier dan nog voor kunnen zorgen?
Mvg,
Tim Steenbergen
