Dag Stach
Het eerste wat ik me afvroeg is waarom je de beginoplossingen (nauwkeurig?!) weegt in plaats van pipetteert. Wegen kan wel, maar alleen de dichtheid van zeer verdunde oplossingen mag je gelijkstellen aan de dichtheid van water.
Realiseer je je dat de molariteiten van de beginoplossingen in 3 significante cijfers bekend moeten zijn?
Hoe verhouden de molariteiten van de beginoplossingen zich tot elkaar?
Zijn ze van dezelfde grootteorde: Dan moet je bij de instelling van het evenwicht rekening hoouden met de afname van twee concentraties nl de afname van [NH3] en de afname van [Ag+] om de beide concentraties in de evenwichtstoestand te berekenen.
Je werkt misschien echter met een veel grotere (bijv 100 keer zo groot) [NH3].
Vraag 1) : Wat kun je dan zeggen over [NH3} in de evenwichtstoestand?
Na toevoegen van KBr-opl zal vrijwel meteen AgBr neerslaan. Het moment van neerslag wordt niet bepaald dooreen of ander equivalentiepunt
Bovendien is er nog een probleem
Vraag 2) : Wat gebeurt er met het dissociatieëvenwicht van het zilverammoniakcomplex als je zilverionen als zilverbromide neerslaat?
Ik heb wel een manier in mij n hoofd om de dissociatieconstante te bepalen, maar ik moet eerst een reactie van jou hebben op mijn tekst
Ik hoor wel van je
Groet
MUI
