Dag Stach

Het eerste wat ik me afvroeg is waarom je de beginoplossingen (nauwkeurig?!) weegt in plaats van pipetteert. Wegen kan wel, maar alleen de dichtheid van zeer verdunde oplossingen mag je gelijkstellen aan de dichtheid van water.

Realiseer je je dat de molariteiten van de beginoplossingen in 3 significante cijfers bekend moeten zijn?

Hoe verhouden de molariteiten van de beginoplossingen zich tot elkaar?
Zijn ze van dezelfde grootteorde: Dan moet je bij de instelling van het evenwicht rekening hoouden met de afname van twee concentraties nl de afname van [NH3] en de afname van [Ag+] om de beide concentraties in de evenwichtstoestand te berekenen.
Je werkt misschien echter met een veel grotere (bijv 100 keer zo groot) [NH3].

Vraag 1) : Wat kun je dan zeggen over [NH3} in de evenwichtstoestand?

Na toevoegen van KBr-opl zal vrijwel meteen AgBr neerslaan. Het moment van neerslag wordt niet bepaald dooreen of ander equivalentiepunt
Bovendien is er nog een probleem

Vraag 2) : Wat gebeurt er met het dissociatieëvenwicht van het zilverammoniakcomplex als je zilverionen als zilverbromide neerslaat?

Ik heb wel een manier in mij n hoofd om de dissociatieconstante te bepalen, maar ik moet eerst een reactie van jou hebben op mijn tekst

Ik hoor wel van je
Groet
MUI

Ik zag in het voorschrift dat er gesproken werd over ongeveer 2 M ammonia en 0,01 M zilvernitraatoplossing
De [NH3] is dus zeer veel groter dan de [Ag+]
Je moet nu mijn vragen beantwoorden

Overigens:
De waarde van een evenwichtsconstante is uitsluitend afhankelijk van het soort evenwicht en de temperatuur.
In jullie geval hangt de grootte van de Kd niet af van de [NH3]

Ik hoor van je
Groet
MUI

1) Dat klopt, maar in welke mate is de{NH3} veranderd tijdens het instellen van het evenwicht?

2)Dat is niet goed, de evenwichtsconstante is alleen afhankelijk van T.
De zg concentratiebreuk verandert tov de grootte van Kd. Er is dan geen evenwicht meer. Door evenwichtsverschuiving verandert de concentratiebreuk totdat de waarde van Kd weer bereikt is.Wat gebeurt er in jullie geval dus met je complex?

Ik hoor van je
Groet
MUI

1) Dat kan natuurlijk niet. Er wordt een beetje NH3 gebruikt bij het instellen van het evenwicht. Dit beetje is echter maar (heel) klein tov je beginhoeveelheid dus het juiste antwoord is?

2) Dit klopt wel dus uiteindelijk titreer je alle zilverionen met KBr-opl omdat bij voldoende KBr-opl al je complex ontleedt. Kortom titreren met KBr-opl geeft m.i. geen antwoord op de onderzoeksvraag

Je moet begrijpen wat je aan het doen bent om ook de laatste vragen te beantwoorden

Volgens mij kun je deze methode dus niet gebruiken om de formule van het complexe ion te bepalen.
We kunnen nu twee dingen doen:
Je overlegt met je scheikundedocent (heb je dat al gedaan bij het kiezen van deze methode?). Dat lijkt me het beste want zij/hij weet welke mogelijkheden er bij jullie op school zijn.

Het tweede wat we kunnen doen is wat ik in mijn hoofd heb. Deze methode berust op het kwantitatief bepalen van zeer kleine concentraties zilverionen, maar ik weet niet of dat bij jullie op school kan. Je gebrukt dan een electrochemische methode.

Ik hoor van je
Groet
MUI

Prima
Ik hoor van je

Groet
MUI

Update 1:
Ik ben naar mijn scheikundedocente gegaan. Ook zij vond het een gekke en onduidelijke vraag. Uiteindelijk heeft ze het volgende antwoord goedgekeurd: “Bij een nauwkeurige bepaling wordt tweemaal dezelfde waarde voor Kd verwacht. Immers, de evenwichtsconstante is een constante. Als de molverhouding niet juist was, zullen door de macht in de evenwichtsbreuk, de gevonden Kd’s niet verder uit elkaar liggen”.
De vraag wordt volgend jaar uit het voorschrift geschrapt.

Update 2:
Op mijn school hebben ze de gewoonte proefjes te recyclen. Om te zorgen dat het voor de volgende generatie 6v’ers niet wel heel makkelijk wordt, haal ik mijn uitwerkingen uit de gedeelde Drive-map. Het practicumvoorschrift en het waarnemingenblad laat ik staan.

Hoi Mui,

Ik denk dat we deze kwestie als opgelost kunnen beschouwen.