Kees

Hallo Jayden,

AdBlue is een oplossing van ureum in water. Je schrijft dat die oplossing een pH heeft van ongeveer 9 tot 10.
Als je de pH groter wilt maken, dan moet je een base toevoegen. Toevoegen van een base aan een oplossing in water zorgt altijd voor een hogere pH. Kan je een geschikte base verzinnen?

Nog drie opmerkingen/vragen:

1. Als je praat over “een stof met een pH waarde van ongeveer 9/10” dan bedoel je waarschijnlijk “een oplossing van een stof met een pH waarde van ongeveer 9/10”. De pH van puur ureum kan je niet meten, maar de pH van een oplossing van ureum in water kan je wel meten.

2. Als de pH van AdBlue 9 tot 10 is, dan zit er waarschijnlijk nog een andere stof in de oplossing. Zou dat kunnen?

3. Ik begrijp niet helemaal wat je in je eerste vraag bedoelt met “zorgen dat bepaalde stoffen op elkaar gaan lijken”. Welke stoffen (of oplossingen) heb je allemaal?

Helpt je dit een beetje op weg?

Als je vervolgvragen hebt, stuur dan ook een uitgebreidere beschrijving van je experiment.

Groeten,

Kees

Ha, Lieke. Goed nagedacht.

Even wat voorbeelden.
De binding tussen twee chlooratomen in het Cl2 molecuul is helemaal apolair omdat beide atomen dezelfde electronegativiteit hebben.
De binding in kaliumchloride is helemaal ionisch omdat kalium en chloor een groot verschil hebben in electronegativiteit. BINAS Tabel 40A.

Polaire binding zit daar ergens tussenin, maar het is een glijdende schaal die loopt van bijna apolair tot bijna ionisch. De grens tussen apolair en polair ligt ergens bij 0,4 tot 0,5 verschil in electronegativiteit. Voor de grens tussen polair en ionisch noemen mijn bronnen een waarde ergens tussen de 1,7 tot 2,0. Die 2,0 lijkt me dan wat hoog genomen: chloor en natrium hebben een verschil in electronegativiteit van 2,8-1,0=1,8.

Ik zou zeggen: bij verschil in electronegativiteit tussen 0,5 en 1,7 noemen we de binding polair. Hoe groter het verschil in electronegativiteit, hoe polairder de binding. Als je leerboek grenswaarden noemt, hou die dan aan.

Kan je daar mee verder?

• Deze reactie is gewijzigd 2 jaren, 6 maanden geleden door Kees.

Is dit een vraag, Max? Zo ja, wil je de vraag dan wat uitgebreider toelichten?
Je kan verwijderen van water uit een zouthydraat ook “dehydratering” noemen. “Indampen” is in ieder geval minder van toepassing.
Kees

Hallo Max,
Alle zouten lossen altijd een beetje op in water.
Binas noemt magnesiumcarbonaat matig oplosbaar. Kijk even in binas naar de definitie van goed/matig/slecht oplosbaar. Tabel 45A.
Bij filtreren van de suspensie magnesiumcarbonaat gaat het opgeloste deel door het filter heen. Kijk in binas naar de oplosbaarheid van calciumcarbonaat en magnesiumhydroxide.
Kom je er zo uit?
Kees

Hallo Tess,
Twee watermoleculen kunnen onderling een waterstofbrug vormen.
Maar bijvoorbeeld de waterstof uit de OH groep van ethanol kan ook een waterstofbrug vormen met de OH groep van een ander ethanol-molekuul.
Bij een oplossing van ethanol in water kan ethanol ook een waterstofbrug vormen met water.
Er hoeft dus niet beslist water aanwezig te zijn.
Helpt dit?
Kees

• Deze reactie is gewijzigd 2 jaren, 6 maanden geleden door Kees.