Jan Wim Peters
Aangemaakte reacties
-
Hallo Suhaa,
Deze legering was mij onbekend. Ik heb gevonden dat het bros is, dus gemakkelijk te verkruimelen. Het reageert zowel met zure als basische oplossingen, waarbij waterstof ontstaat. Zink en aluminium reageren met zowel H+ als met OH- en daarbij ontstaat o.a. waterstof. Waterstof, op zijn beurt, kan nitraationen omzetten in ammoniumionen.
Ik denk dat dit je vraag beantwoordt. Wil je nog meer weten, dat merk ik dan wel.Succes en groet,
Jan Wim Peters
-
Deze reactie is gewijzigd 2 jaren, 4 maanden geleden door
.
Hallo Sanna,
Laat ik beginnen met te zeggen dat een glasplaat niet bestaat uit glasvezels.
Glas is een mengsel van voornamelijk siliciumdioxide. De silicium- en zuurstofatomen trekken elkaar aan met een sterke atoombinding.
Kunststoffen zijn meestal opgebouwd uit macromoleculen, polymeren, lange moleculen, die elkaar aantrekken met de, relatief zwakke, vanderwaalsbinding.
Glas is dus hard, moeilijk vervormbaar bij niet al te grote krachten. Is de kracht op 1 punt wel groot, dan vervormt het enigszins, waardoor aan de andere kant van de plaat de afstand tussen atomen te groot wordt om elkaar nog aan te trekken; de atomen laten elkaar daar los en het materiaal breekt.
Je kunt je dit voorstellen als een blok aaneen gevroren erwtjes. Als je die probeert te breken, krijg 2 of meer stukken.
Kunststof is zacht, omdat bij een kracht op 1 punt de polymeermoleculen ten opzichte van elkaar gaan verschuiven; er is immers sprake van een zwakke kracht. Maar ze blijven wel dicht bij elkaar. Dit zorgt voor een vervorming van de kunststofplaat; er komt een deuk in.
Probeer je voor te stellen wat gebeurt met een pan gekookte en afgekoelde spaghetti; als je daar in het midden op drukt, ontstaat een deuk, die blijft bestaan. Maar alles blijft bij elkaar.
Hopelijk maakt dit je probleem minder ingewikkeld. Als je toch nog een vervolgvraag hebt, we staan met ons allen voor je klaar.Groet,
Jan Wim Peters
-
Deze reactie is gewijzigd 2 jaren, 4 maanden geleden door
Dag Laura,
Je beschrijft heel goed wat je hebt gedaan. Maar zo is het zwavelatoom niet neutraal: 3 elektronen uit enkelvoudige bindingen en 1 elektronenpaar maakt 5 en dat is 1 minder dan het aantal valentie-elektronen(6). De lading is dus plus 1. Twee zuurstofatomen hebben geen octet en hebben een lading plus 1. Het eerste zuurstofatoom zou min 1 zijn. Je heb dus een ion met een lading plus 2 getekend, dus ook 2 elektronen te weinig.
Misschien helpt de volgende aanpak;
1. Tel eerst het totale aantal valentie-elektronen.
2. Delen door 2 geeft het aantal elektronenparen, bindend of niet bindend.
3. Zet het zwavelatoom in het midden en bindt daarmee de 3 zuurstofatomen met een streepje,
4. Zet er nu zoveel streepjes bij tot ieder atoom een octet(8 elektronen, 4 paren) heeft.
5. Kijk daarna welke lading ieder atoom heeft.
Van zwaveltrioxide zijn 3 zinnige grensstructuren te tekenen; de werkelijkheid is een gemiddelde van deze 3.Ik verwacht dat je hiermee wel verder kunt. Zo niet, stel dan een vervolgvraag.
Succes en groet,
Jan Wim Peters
-
Deze reactie is gewijzigd 2 jaren, 4 maanden geleden door
Hallo Pip,
Docent Dick heeft gereageerd, maar zijn antwoord is niet doorgekomen. Ik doe mijn best.
Als wat je opschrijft echt de hele opgave is, vind ik dat een rommelige vraag. Ik snap dan dat je er niet uitkomt.
Ook verbaast het me dat je wel een reactievergelijking kunt opschrijven, maar nog niet met de wet van massabehoud hebt gewerkt.
Deze wet is zeer eenvoudig: de totale massa van de stoffen blijft gelijk, voor en na de reactie. Als je dan begint met 1,0 kg waterstof en je krijgt 9,0 kg water, weet je hoeveel kg zuurstof heeft gereageerd. Je weet nu dus ook de massaverhouding H en O.
De massa van een H atoom moet gegeven zijn. Die is gesteld op 1 atomaire massaeenheid, 1 u.
Als je naar de vergelijking kijkt, zie je dat 4 H atomen met 2 O atomen reageren. Of 2 H met 1 O.
Wat zeggen deze twee zaken dan over de massa van een O atoom? ( je weet dus dat de massa van een H atoom 1 u is)
Ik hoop dat je zo een eind verder komt. Zo niet dan stuur je maar een volgende vraag.Succes en groet,
Jan Wim Peters
-
Deze reactie is gewijzigd 2 jaren, 4 maanden geleden door
Hallo Keet,
Een gedeelte van je verhaal heb ik overgenomen en van commentaar voorzien. Het antwoord is zo gek nog niet, maar je maakt een aantal fouten.
De verhouding H+ : Cl- is 1:1. Eerst bereken je de massa van 19,2 milliliter zoutzuur met de volgende berekening:
1,002 x 19,2 x 103 = 1,9238 x 104 kg = 1,9238 x 10 1 g DIT IS NIET JUIST; JE VERMENIGVULDIGT ML MET KG/L, DIE MACHTEN VAN 10 ZIJN NEGATIEF, DUS MIN 3 EN MIN 4(EIGENLIJK -2)
Er is dus 19,238 gram zoutzuur. De molaire massa van zoutzuur is 36,46 g/mol. Het aantal mol zoutzuur kun je krijgen met de volgende berekening:
1,9238 x 101 / 36,46 = 5,2766 x 10-1 mol DIT MAG JE NIET DOEN; ZOUTZUUR IS EEN OPLOSSING, DUS NIET HCLOm vervolgens het aantal mol waterstofionen te bepalen doe je de volgende berekening:
5,2766 x 10-1 / 2 = 2,6383 x 10-1 mol waterstofionen. WAAROM DELEN DOOR 2? UITEINDELIJK WEL GOED OMDAT HET GAAT OM BA(OH)2De verhouding van waterstofionen : hydroxide-ionen kun je afleiden uit reactievergelijking (2) en dit is 1:1.
Er waren dus ook 2,6383 x 10-1 mol hydroxide-ionen aanwezig in de oplossing.
Het volume van de bariumhydroxide-oplossing was 25,00 milliliter, ook wel 0,025 liter. De concentratie van de hydroxide-ionen bereken je door:
2,6383 x 10-1 / 0,025 = 10,553 mol/LIk zoek even iets op en kom bij je terug.
Groet,
Jan Wim Peters
-
Deze reactie is gewijzigd 2 jaren, 4 maanden geleden door
-
Deze reactie is gewijzigd 2 jaren, 4 maanden geleden door
