Dag Maarten
Voor een bufferoplossing is nodig dat er een zwak zuur en zijn geconjugeerde base in vergelijkbare hoeveelheden (de meeste middelbare schoolboeken geven als grenzen een molverhoiuding tussen 1 : 10 en 10: 1 aan) aanwezig zijn.
Dit mengsel kun je meteen zonder reactie maken (bijvoorbeeld als je HF-oplossing en NaF-oplossing.
mengt: je hebt dan het zwakke zuur HF en de geconjugeerde base F- uit het natriumzout)( METHODE 1)
Je kunt ook een overmaat zwak zuur met een ondermaat sterke base mengen: Een deel van het zwakke zuur reageert weg waarbij de geconjugeerde base ontstaat. Het overgeschoten zwakke zuur vormt dan met deze geconjugeerde base de bufferoplossing (METHODE 2)
Voorbeeld: Je voegt een overmaat HF-opl. bij een ondermaat natronloog. Je krijgt dan een bufferoplossing die HF en F- bevat.
Je kunt ook nog een overmaat zwakke base aan een ondermaat sterk zuur toevoegen.
Zo zal een overmaat NaF-oplossing met een ondermaat HCl-oplossing weer dezelfde buffer geven (METHODE 3)
De alternatieven die jij hebt gegeven gekregen vallen allen onder METHODE 1 met één uitzondering.
Mijn opdracht aan jou is om voor A t/m D na te gaan of er sprake is van een zwak zuur met zijn geconjugeerde base en als dat het geval is aan te geven welk zwak zuur en welke geconjugeerde base dit is.(de geven hoeveelheden zijn zodanig dat dit geen belemmering voor de bufferwerking is)
Stuur je antwoorden.
Ik reageer
Groet
MUI
