Beste C.,

1) De proef is me nu duidelijk.

2) De halfvergelijking voor het permanganaation is nu bijna goed. Alleen de coëfficiënt bij H₂O klopt niet, maar dat krijg je wel goed en kun je controleren in Binas.

3) Kennelijk denk je nog dat de sulfaationen uit zwavelzuur een rol spelen bij de redoxreactie. Dat is niet zo. Als dat wel zo was zou er al iets in de reageerbuis gebeuren als je verdund zwavelzuur (= zwavelzuur opgelost in vrij veel water) bij kaliumpermanganaatoplossing deed. Bovendien laat je in de tweede halfvergelijking sulfietionen reageren, deze zijn echter niet aanwezig.

Bij jou experiment is alkohol (= ethanol) de reductor.

Ik weet niet of je redoxreacties gehad hebt waarbij organische stoffen een rol spelen. Als dat zo is weet je dat als je een primaire alkohol oxideert met een matig sterke oxidator, je een alkaanzuur krijgt. Echter is een aangezuurde kaliumpermanganaatoplossing zo sterk oxiderend dat naar ik aanneem ethanol omgezet wordt in o.a. CO₂

Als deze laatste alinea je niets zegt, ga dan naar je scheikundedocent en vraag om uitleg.

Herken je mijn toelichting, probeer dan de halfvergelijking voor ethanol te geven waarbij o.a. CO₂ ontstaat

Ik hoor van je.

Groet
MUi

Dag C.,

De door jou gegeven halfvergelijking voor ethanol zou theoretischg kunnen.
Echter het permanganaation in zuur milieu is zo sterk oxiderend dat zelfs de C-keten van het alkoholmolekuul wordt gesloopt en omgezet in koolstofdioxide-molekulen.
Uit 1 ethanolmolekuul ontstaan op die manier 2 koolstofdioxidemolekulen. De zuurstofatomen, die je  daarvoor tekort komt haal je uit watermolekulen (alle stoffen zijn opgelost in water). Daarbij komen de H-atomen uit water als H⁺-ionen vrij. Tot slot bepaal je het aantal elektronen door te zorgen dat de totale lading voor de pijl gelijk is aan de totale lading na de pijl.

Succes met deze (moeilijke) halfvergelijking.

Ik hoor het wel

Groet,
MUI