[Irma]

Hallo,

Na wat oefenopgaves op het internet zoeken, kwam ik deze site tegen. Mijn vraag gaat over de polymeer van “superlijm”. Is dit een thermoharder of thermoplast?

Ik zelf dacht in eerste instantie een thermoplast, want geen OH groep etc. Maar toen twijfelde ik want ik zag ook een drievoudige binding. Misschien kan deze cross links vormen en zo en thermoharder zijn? Geen idee,

https://scheikundejongens.nl/2011/03/ode-aan-superlijm/ dit is de link naar het plaatje. Ik kan helaas geen foto toevoegen.

Alvast super erg bedankt!

Irma

[Susanne C3]

Beste Irma,

We hebben helaas technische problemen met de vraagbaak waardoor het antwoord van de expert niet wordt weergegeven. We gaan het morgenochtend oplossen.

Groet, Susanne

[C3 JongerenCommunicatie]

Het technische probleem is nog niet helemaal opgelost. Hierbij het antwoord van de expert Anne.

Hi Irma,

Sorry dat mijn antwoord wat langer op zich liet wachten!
Het verschil tussen thermoharders en thermoplasten is (onder andere) hun ‘gedrag’ na verhitting.
Thermoharders zijn en blijven hard na verhitting. De polymeren zijn vaak gebonden door een crosslinker. En die bindingen kunnen niet opnieuw vormen nadat het materiaal heel hoog verhit is.
De thermoplasten bevatten vooral vanderwaalsverbindingen tussen de polymeren en deze kunnen makkelijk opnieuw vormen na verhitting.

Als je alleen kijkt naar het gedrag van deze polymeren, waar valt superlijm dan onder voor je gevoel?

De crosslinks die vormen in superlijm worden veroorzaakt door een minimale hoeveelheid op alle oppervlakken/in de lucht.
Op deze site staat iets meer uitgelegd (wel in het Engels) http://www.chm.bris.ac.uk/webprojects2002/hull/page4.htm

Heeft dit je geholpen?

Groetjes,
Anne

[Irma]

hoi,

Ik denk zelf thermoplast. Het is immers slijm etc. Maar hoe zit het mrt het verwarmen? Wordt hij dan zacht?

Irma

[C3 JongerenCommunicatie]

Hi Irma,

Het is een thermoharder in plaats van een thermoplast…
De crosslinks die ontstaan bij een superlijm zijn (zoals de naam suggereert) super sterk, de lijm word hard zodra het uit de tube op het oppervlak word aangebracht en na een tijdje kan je er geen beweging meer in krijgen.
Klinkt dat logisch?
In het geval dat je de lijm zou verwarmen (en het uit de tube is) zou je:
– lang moeten verwarmen voor hij zacht word (sorry ik heb geen idee van een exacte temperatuur daarvoor)
– en je kan de lijm daarna niet meer gebruiken om iets vast te lijmen, de crosslinks zijn verbroken door de hitte en kunnen niet terug gevormd worden.

Groetjes,
Anne

• Deze reactie is gewijzigd 2 jaren, 5 maanden geleden door C3 JongerenCommunicatie.

[Irma]

Dit klinkt heel erg logisch!

BEDANKT

[Irma]

Om eerlijk te zijn, kan ik geen crosslinks herkenne in het polymeer…

Hoe is dit dan toch een thermoharder?

[mui]

Dag Irma

In de getekende structuur zijn inderdaad geen crosslinks weergegeven.
Deze structuur is dus de structuur van een thermoplast

Gezien de eigenschappen van superglue moet het wel een thermoharder zijn. Ik neem aan dat o.i.v. water (en toch ook zuurstof?) uit de lucht door reactie alsnog deze crosslinks worden gevormd.

Hieronder een kopie van een reactie aan Maarten waarin ik het verschil tussen thermoharder en thermoplast heb weergegeven.
Misschien helpt dat.

Dag Maarten

Van een thermoplast kun je een structuurformule geven.
Bijv. : ployetheen kun je weergeven als ~(CH2 – CH2)n~ . De 2 en de n zijn indices, dus die moet je iets naar beneden denken.
Dit betekent dat in polyethheen lange ketens voorkomen. Tussen deze ketens heb je geen chemische bindingen, maar uitsluitend intermoleculaire bindingemn, in dit geval molecuulbinding die tot veroorzaakt wordt door de vanderwaalskrachten tussen de moleculen.
Op microoschaal zijn in de stof (macroschaal) afzonderlijke moleculen aanwezig.
Vergelijk het met spaghettislierten die tegen elkaar aanplakken maar bij verwarmen kunnen die slierten elkaar loslaten.
Elke sliert staat dan voor een polymeermolecuul in een thermoplast.

Bij een thermoharder zijjn in de stof geen afzonderlijke moleculen te herkennen. Dit komt omdat de atomen onderling via-via aanelkaar gebonden zijn in netwerkstructuren (meestal 3-dimensionaal) In dit netwerk (micro) kun je geen afzonderlijke moleculen te herkennen.
Eigenlijk is een stukje thermoharder (macro) één groot molecuul.
Omdat atoombindingen veel sterker zijn dan intermoleculaire bindingen hebben thermoharders heel andere eigenschappen
Een voorbeeld van een thermohardersructuur is de structuur van diamant. Deze vind je waarschijnlijk in je middelbaren schoolboek en anders wel op wikipedia. Ook bakeliet is een bekende thermoharder.

Zie: https://www.aljevragen.nl/sk/koolstofchemie/KLS150.html

Van deze thermoharders kun je geen structuurformule zoals voor de thermoplast polyethheen tekenen.
Wat je wel moet kunnen uit een gegeven tekening van de structuur herkennen of een polymeer een thermoharder of een thermoplast is.

Blijven er vragen bij je over? Laat het weten
Groet
MUI

[Irma]

Bedankt voor je moeite ! 😉

[Auteur]

Berichten