Hoihoi!

Als ik het goed begrijp wil je vooral weten hoe je een pipetteerschema opstelt voor een kalibratiecurve (ijklijn), klopt dat?

Bij een kalibratiecurve is het belangrijk dat je gaat denken welke concentratie jouw sample ongeveer gaat hebben en wat de limieten zijn van je meetmethode. Aan de hand hiervan kies je eigenlijk gewoon 4 concentraties, die bij voorkeur makkelijk te maken zijn. Denk hier bijvoorbeeld er aan dat je een hoogste concentratie pakt die je makkelijk kunt afwegen en bijvoorbeeld dat de verdunningsstappen allemaal gemaakt kunnen worden vanuit de hoogste standaard. Zo reduceer je fouten.

Verder is het dus belangrijk om te weten wat jouw sample ongeveer gaat hebben als concentratie. Je wilt namelijk dat de extinctie/adsorptie van het sample midden op je kalibratielijn valt. Dan werk je namelijk het meest nauwkeurig.

Nu weer even terug naar jouw vraag. Je zegt dat je de hoogste concentratie uit hebt gerekend met de Lambert Beer formule. Wat heb je hier precies gedaan? Eigenlijk hoeven we voor het opstellen van een kalibratie curve en een pipetteerschema helemaal nog niet te werken met die formule!

Daarnaast, stel je wilt een hoogste standaard maken met 0.0193 g/l zal ik eigenlijk sowieso kiezen voor een standaard van 0.02 g/l. Want, zoals ik zei, je kunt je kalibratiestandaarden zo kiezen als je wilt.

Hopelijk kom je hier iets verder mee, maar ik help je ook nog graag mocht je meer willen brainstormen.

Groetjes,

Koen

Hoi Mientje,

Dan begrijp ik waar je vandaan komt. Dan lijkt het me goed als je inderdaad voor je hoogste standaard een concentratie geeft van 20 mg/l (afronden is hier vaak makkelijker).

De andere 3 verdunningen zou ik dan maken afhankelijk van je pipetten. Waarbij je de laagste bijvoorbeeld 10x verdunt naar 2 mg/l. Dan kom je namelijk op een extinctie van 0,1 uit. De andere twee kan je gewoon ergens daartussenin kiezen. Doe wat jou goed (en makkelijk) lijkt 🙂

Kom je zo verder? of wil je ook nog wat hulp bij het daadwerkelijke pipetteerschema? Als ik je daarmee moet helpen, wil ik nog even weten of je een stockoplossing krijgt (gemaakt door je docent of lab ondersteuning) of dat je zelf moet gaan wegen!

Groetjes,

Koen

Hoi Mientje,

Ja! Dat vergt natuurlijk wat improvisatie, maar je kan al veel voorbereiden. Ik zou in ieder geval alvast bedenken wat de uiteindelijke concentraties moeten zijn van je standaarden. Eerder hadden we al besloten dat we de hoogste een concentratie gaan geven van 20 mg/l en de laagste van 2 mg/l. Wat denk jij dat handige stappen zijn daar tussen? Denk er aan dat hele getallen het makkelijkst zijn 🙂

Op het lab moet je dan wat verdunningen gaan maken, in die 25 ml kolven (weet je hoe die werken?). Mijn verwachting is, dat je al je standaarden voor je kalibratiecurve (ijklijn) kunt verdunnen vanuit die standaard oplossing die in het lab aanwezig is (maar dit is voor mij ook een beetje gokken). Er zijn veel manieren hoe je dat makkelijk kunt uitrekenen. Heb jij zelf toevallig een manier die je vaak gebruikt?

De makkelijkste vind ik zelf altijd werken met een verdunningsfactor. Laat me een voorbeeldje geven: Stel, we willen een verdunning maken van een 20 mg/l standaard naar een 2 mg/l standaard, en willen uiteindelijk 25 ml van die 2 mg/l standaard hebben. Wat we dan doen is het delen van je hoogste standaard door je laagste, dus: 20/2=10. (Let hierbij natuurlijk even op dat je de zelfde eenheid hebt). Dit betekend dat wij de 20 mg/l standaard 10x moeten verdunnen om een 2 mg/l standaard te krijgen. Wat je dan doet is je eindvolume (25 ml) delen door je verdunningsfactor (10x). Dus 25/10=2.5 ml. Dus om 25ml standaard te maken van 2 mg/l vanuit een 20 mg/l standaard, moeten we 2.5 ml van die 20 mg/l pipetteren en in een maatkolf aanvullen tot 25ml met demiwater.

Het nadeel van deze methode is wel dat je soms op waardes uitkomt die niet te pipetteren zijn. Maar, als je een beetje ‘speelt’ met je gewenste eindconcentratie, kan je altijd op makkelijk te pipetteren getallen uitkomen. (Bijvoorbeeld, verdunnen vanuit een 20 mg/l standaard is 15 niet een heel handig getal. Je verdunningsfactor wordt dan namelijk 1,3333. 16 geeft dan weer een verdunningsfactor van 1,25, veel makkelijker dus.)

Ik zie je berichtjes voor verdere vragen graag tegemoet!

Groetjes,

Koen

Hoihoi Fatima,

Je pakt hier gewoon de formule van Lambert Beer (https://nl.wikipedia.org/wiki/Wet_van_Lambert-Beer).

Deze formule luid: E= epsilon x c x d

E is de extinctie, epsilon (ik kan hier niet het symbool van epsilon plakken, dus vandaar dat ik het voluit schrijf) is de extinctiecoëfficiënt, c is de concentratie en d is de lengte van je cuvet (ofwel hoe ver het licht door het materiaal gaat).

In jou geval willen wij de concentratie weten, dus moeten we de formule even ombouwen naar c = E/(epsilon x d). De E is hier 1 (geen eenheid), de d is 1 cm en de epsilon =  2,35×10⁴ l/mol cm. Let hier goed op de eenheden! soms wordt de extinctiecoëfficiënt gegeven in meters of in andere vormen van concentraties. Je noemt ook een golflengte er bij. In principe is de Epsilon golflengte afhankelijk. Dus hij geld voor een bepaalde stof onder een bepaalde golflengte. Dus is ga hier even vanuit dat deze geld voor E110 onder 480nm.

Hoe dan ook, invullen geeft 1/(2,35×10⁴x1) = 4,255×10^-5 mol/l. Wij willen naar gram per liter, dus even een kruistabelletje maken en gebruik maken van de molmassa. Dan krijg je: 4,255×10^-5 mol/l x 452,36 g/mol = 0,0192 g/l. oftewel: 19,2 mg/l. Als je dit laatste moeilijk vind, moet je eens naar dit filmpje kijken! hier legt Noor het perfect uit: https://exactwatjezoekt.nl/hulp-bij-leren/uitlegfilmpjes/rekenen-van-gram-naar-mol/

Snap je hem zo?

Groetjes,

Koen

Beste Fatima,

Als je nu een verdunningsreeks moet maken met maatkolven van 20 mL, blijft het principe van verdunningen gelijk.

Uitgaande van 20 mg/L een verdunning maken naar 2,0 mg/L moet je 10x verdunnen.

Je pipetteert nu 2,0 mL in de maatkolf van 20,0 mL.

Helpt dit je op weg?

Met vriendelijke groet,

Dick