De C=O binding op zichzelf is inderdaad polair. Het verschil in elektronegativiteit van C en O is groter dan 0,4. Maar het tweede bulletpoint wat jij aanhaalt, zegt ook dat het een symmetrisch molecuul is (in dit geval een lineair molecuul zoals ik ook hierboven al heb uitgelegd). Dus de beide polaire bindingen zijn tegenovergesteld en heffen elkaar op.
De uitleg zegt ook het “hele molecuul” apolair is. Maar de individuele bindingen IN het molecuul zijn wel polair.
Apolair moet je lezen als “niet polair” en dat klopt. Het molecuul als geheel heeft netto geen polen (dus kun je dat apolair noemen) want de interne polen heffen elkaar op.
Het gaat hier een beetje taal puristisch en hoe je de definitie van apolair en polair legt op de individuele bindingen of op het molecuul als geheel.