Hallo Sam,

Volgens de definitie is een sterk zuur een zuur dat in water volledig(100%) ioniseert. Bij een zwak zuur stelt zich een evenwicht in. Bij zwavelzuur wordt voor het gemak meestal aangenomen dat het per molecuul 2 H⁺ tegelijk kwijtraakt; dat is niet juist. Voeg je zwavelzuur aan water toe, dan ioniseert het volledig tot H₃O⁺(aq) + HSO₄^–(aq). Dat HSO₄^– is een zwak zuur, dus ioniseert wel, maar niet volledig; er stelt zich een evenwicht in:                                                                HSO₄^– (aq) + H₂O(l) <=> H₃O⁺(aq) + SO₄^2-(aq)

Ga je nu aan die zwavelzuuroplossing steeds meer natronloog toevoegen, dan reageert het sterkste zuur, H₃O⁺, daarmee en omdat de [H₃O⁺] kleiner wordt, verschuift het evenwicht naar rechts en ontstaat steeds meer SO₄^2- (aq) in de oplossing. Alleen op deze manier krijg je een volledige omzetting naar het tweewaardige zuurrestion.

Dat zelfde verhaal geldt natuurlijk ook voor fosforzuur. Als je mij de reactievergelijkingen voor de situatie van fosforzuur laat zien, merk ik direct of je het verhaal begrijpt.

Succes en groet,

Jan Wim Peters