Hoi Tim,

Het gaat er hierbij om dat je op twee verschillende manieren natronloog kunt maken. De ene manier is door een stof op te lossen (natriumhydroxide) en de andere manier is om een stof met water te laten reageren waarbij de reactieproducten oplossen (natriumoxide).

Om het verschil goed te begrijpen kun je het beste een vergelijking opstellen voor beide processen.

Kijk die van natriumhydroxide ziet er dan als volgt uit:

NaOH (s) -> Na⁺ (aq) + OH⁻ (aq)

Dit is een oplosvergelijking want ik heb voor en na de pijl dezelfde deeltjes. Het enige verschil is dat de deeltjes nu opgelost zijn na de pijl.

Als je een vergelijking gaat opstellen voor de vorming van natronloog en je maakt daarbij gebruik van natriumoxide dan krijg je geen oplosvergelijking maar een reactievergelijking. Natriumoxide reageert namelijk met water. De natriumoxide lijkt echter op te lossen omdat je een vaste stof in water doet waarna een heldere kleurloze oplossing ontstaat. Er is hier echter sprake van een reactie van de vaste stof natriumhydroxide met water waarbij de producten die ontstaan bij deze reactie oplossen in het water met als gevolg een oplossing. En bij deze reactie ontstaat eveneens natriumhydroxide.

Kun je zelf proberen hiervan een reactievergelijking op te stellen?

Groeten,
Yvette

Hallo Tim,

De naam hydroxide is al vrij oud. In die tijd ging alles in het Latijn. Zuurstof is dan oxygenium( komt uit het Grieks Oxús=zuur en gennãn=scheppen) en waterstof is hydrogenium( hydro=water). Om daar een compact woord van te maken, gebruiken we de uitgang -ide. Je zult nog meer van dat soort samentrekkingen tegenkomen. Denk aan nitriet, sulfaat en fosfaat.
Wij willen natuurlijk graag allerlei vragen beantwoorden, maar bedenk wel dat je zelf veel op internet kunt vinden. Ik vond bijvoorbeeld onder etymologie oxygenium de oorsprong van de naam ZUURstof( oxús=zuur). Nooit geweten.

Succes verder en kom maar met een volgende vraag,
groet,

Jan Wim Peters

Hallo Keet,

Je laat je bij de berekening in de war brengen door de dichtheid van zoutzuur. Bij een chemische berekening doe je zoveel mogelijk met het aantal mol van de stoffen. Alleen als dat toevallig nodig is, reken je met massa. Hier is dat niet nodig, want je weet het aantal mL bariumhydroxideoplossing, het aantal mL zoutzuur en de molariteit(mmol/mL) van het zoutzuur. Zo kun je vrij vlot de molariteit(mol/L) van bariumhydroxide in de oplossing uitrekenen.
Ik denk dat je er zo wel uitkomt. Kijk ook even in BINAS 45B voor de tabelwaarde van de oplosbaarheid van bariumhydroxide.

Succes en groet,

Jan Wim Peters