De wijnmaker had een oude metalen badkuip gebruikt om geplette druiven, waaruit de wijn werd gemaakt, een week te bewaren. Deze badkuip was bedekt met een dun laagje email, een hard materiaal dat het metaal beschermde tegen corrosie. Dit email bevat loodzouten en reageert met zuur.
Onderzoekers lieten een kleine hoeveelheid email van de badkuip reageren met verdund zuur. Na de reactie werden in het gevormde mengsel Pb2+-ionen aangetoond. Om te bepalen of Pb2+-ionen uit de badkuip konden vrijkomen tijdens het maken van wijn, deden de onderzoekers commercieel verkrijgbare wijn in de badkuip. Ze bewaarden deze wijn ook een week in de badkuip, waarna de wijn een veel hogere concentratie Pb2+-ionen bleek te bevatten dan die van de wijnmaker: maar liefst 310 mg per liter.
Dit verschil in de concentratie Pb2+-ionen kan verklaard worden door:
- het verschil in pH van de beide wijnsoorten (oorzaak I)
- het verschil in het gebruikte volume wijn (oorzaak II)
De wijnmaker had ongeveer 100 L wijn gemaakt met pH = 3,8. De onderzoekers gebruikten 4 L wijn met pH = 3,4.
Leg uit met behulp van het botsende-deeltjes-model waardoor de reactie tussen email en wijn sneller verloopt bij pH = 3,4 dan bij pH = 3,8.