Jan Wim Peters

Hallo Tim,

Kleine aanvulling: omdat het fluoratoom 3 vrije elektronenparen heeft en een binding met het waterstofatoom, heeft F een omringingsgetal 4(3+1). Dus een tetraëder omringing. Maar daar merk je in dit molecuul natuurlijk weinig van; het heeft maar 2 atomen. Daarom is het per definitie een lineair molecuul.

Groet,

Jan Wim Peters

Hallo Marit,

Waarom wil je dit weten?; het lijkt me geen middelbare schoolstof. Als je begint met mengsel a op het kookpunt te brengen, is er een evenwicht tussen de vloeistof en de damp daarboven. Je ziet dat de damp een groter percentage van stof'(A) bevat en minder van de hoger kokende stof(B). Bij destillatie wordt de damp steeds verwijderd als condensaat, dus dan stelt zich een nieuw evenwicht in bij een hogere T, waarbij de vloeistof minder A bevat en de damp meer A dan de vloeistof. Zo gaat deze destillatie door totdat de samenstelling van vloeistof en damp hetzelfde is.

Kun je dit volgen? Anders stel je maar een volgende vraag.

Groet,

Jan Wim Peters

Hallo Pieter,

Als een vloeistof kookt en ook de damp heeft dezelfde temperatuur, namelijk het kookpunt, is de druk van de damp even groot als de atmosferische druk. Je kunt nu met het molair gasvolume berekenen hoeveel mol in die ruimte aanwezig is. Je moet dan wel rekening houden met de hogere temperatuur. Ken je de algemene gaswet? Omdat er een beetje aceton is verdampt, is het vloeistofvolume wat kleiner. Ik zou dat verschil eerst maar eens verwaarlozen. Je weet dan het gasvolume boven de vloeistof. Zo kom je er toch wel uit? Zo niet, stel dan maar een aanvullende vraag.

Succes en groet,

Jan Wim Peters

Hallo Koen,

Het is zoals je zelf al zei: de uitgaande stroom is een HNO₃ oplossing van 7%, de rest is water. Dus 93% van de oplossing. Er is natuurlijk nog een andere stroom, waarin i.i.g., NO voorkomt. Welke stof zal volledig reageren? Niet NO₂, want dan zou veel meer HNO₃ worden gevormd en wordt het percentage veel meer dan 7%. En ook niet H₂O want dat zit voor 93% een de HNO₃ oplossing. Je moet gebruik maken van het gegeven 7%, dat zal massa% zijn. Nu kun je twee dingen doen:

1. Je bekijkt de molverhouding HNO₃ : H₂O in de HNO₃ oplossing en je gebruikt die in de reactievergelijking; er staat dan aan beide kanten van de pijl (veel) H₂O.

2. Je stelt het  aantal mol HNO₃ op x mol en rekent voor alle andere stoffen het aantal mol in de stroom uit. Omdat je weet dat het massa% 7% is, kun je x uitrekenen.

Hopelijk kom je zo verder. Laat maar weten.

Groet,

Jan Wim Peters

Hallo Samuel,

Nog steeds snap ik niet het doel van de proef. Moet je bewijzen dat de afname van de hoeveelheid Cu2+ overeenkomt met de massavermeerdering van de anode? Zoals ik het nu begrijp, titreer je 10 mL van de 25 mL(de helft) vloeistof in de U-buis. Dus dan moet je inderdaad met 2,5 vermenigvuldigen. Ik moet er wel bij zeggen dat de methode niet erg nauwkeurig zal zijn: Je weet niet zeker of precies de helft van de oplossing in de anodehelft zit; en weet je zeker dat Cu²⁺-ionen NIET door het poreuze materiaal gaan?

Maar misschien is je vraag hiermee wel beantwoord…..

Laat maar horen of je tevreden bent.

Groet,

Jan Wim Peters

Hallo Pieter,

Je begrijpt dat het kookpunt van de vloeistof hoger wordt door de opgeloste stof. Omdat alleen de vloeistof verdampt, is de condenserende damp daarboven een zuivere stof. Deze damp is, tijdens het condenseren, in evenwicht met de zuivere vloeistof. Hiervan is het kookpunt lager. Concreet: als je een kokende zoutoplossing in water hebt, is de temperatuur daarvan bijv. 102 graden C. In een terugvloeikoeler daarboven condenseert de damp op een punt waar het 100 graden C. is.

Geeft dit voldoende antwoord op je vraag? Anders stel je nog maar een vraag.

Groet,

Jan Wim Peters

Hallo Sil,

Jullie hebben al een prachtig stappenschema. Al je dat is gaat invullen. Zo moeilijk kan het niet zijn. Is de molariteit niet nauwkeuriger bekend dan 0,1 M ?

Succes en groet,

Jan Wim Peters

Hallo Julius,

Uit de gegevens kan ik opmaken dat je gemiddeld 11,75 mL kaliumthiosulfaatoplossing hebt gebruikt. Maar wat was de molariteit van die oplossing? En hoeveel gram van het koperzout heb je per erlenmeyer afgewogen. Bij deze bepaling mag je de titratiewaarden niet zomaar middelen, omdat je vast niet steeds de zelfde massa koperzout hebt gebruikt. Ik wil graag het volgende van je weten:

bepaling 1: …….gram zout,    ….mL thiosulfaatopl.

bepaling 2: …….gram zout,    ….mL thiosulfaatopl.

bepaling 3: …….gram zout,    ….mL thiosulfaatopl.

Je moet dan 3 keer het massapercentage Cu²⁺ uitrekenen en daarvan neem je het gemiddelde.

Laat maar weten.

Groet,

Jan Wim Peters