Siebe Lekanne Deprez

Hoi Melissa,

Het is een erg interessante vraag over NaCl en hoe je daarmee glas kan maken. Hoe zou je deze vraag aanpakken? Ik ga niet het antwoord vorozeggen en waarschijnlijk heb je al door dat je moet (mol)rekenen uitgaande van de titel.

Groetjes,

Siebe Lekanne Deprez

Hoi Fatima,

Je lijkt al goed op weg te zijn. Voor spectrofotometrie wordt ppm (parts per million, dus één deeltje op één miljoen andere deeltjes) gebruikt vanwege de lage concentraties. Dit is dus een uitdrukking voor een verhouding.

In jouw geval is de eenheid “mg/L” hetzelfde als ppm.

Waarom? Als je water als oplosmiddel hebt met een dichtheid van 1 g/L, dan stelt de eenheid “mg/L” voor alsof je 1 mg / 1.000.000 mg hebt. Dit is een massaverhouding van 1 op een miljoen, wat gelijk is aan ppm. De eenheden mogen alleen gelijk aan elkaar gesteld worden wanneer het verschil in dichtheid en volume bij verschillende concentraties verwaarloosbaar is. Als je het zeker wilt weten, kan je misschien je practicumbegeleider vragen of de practicumhandleiding goed doorlezen.

Kortom, je doet het goed door 20,05 mg/L te zien als 20.05 ppm. Let op dat de significantie klopt (drie significante eenheden in “0.0577 g KMnO4”).

Wat ik overigens niet helemaal kan volgen, is hoe je op de 20.05 mg/L bent gekomen. Aangezien concentratie massa/volume is, zou ik denken dat je 0.0577 g / 1 L = 0.0577 g/L => 57.7 mg/L hebt.

Groetjes,

Siebe Lekanne Deprez

Hoi Sven,

Jouw vraag heeft bij ons in de redactie geleid tot een gesprek waar we verschillende aspecten met elkaar deelden. We hebben de antwoorden bij elkaar genomen en het voor jou inzichtelijk gemaakt. Hopelijk helpt dit!

1. Een batterij heeft een lagere capiciteit bij lagere temperaturen omdat het potentiaalverschil kleiner wordt. Met formules kan je dit aan de hand van de Wet van Nernst beredeneren (tabel 37D in je BiNaS) doordat temperatuur (T) in de teller staat. De Wet van Nernst geeft de relatie tussen verschillende variabelen (waaronder concentratie en temperatuur) en het potentiaalverschil Een kleinere T zorgt een voor een kleiner getal en dus een kleiner potentiaal verschil.

Extra: conceptueel kan je denken dat in de cel het moeilijker is om ionen los te maken bij een lagere temperatuur. Sneller leeggaan lijkt mij het gevolg van een lagere capiciteit (minder energie beschikbaar om over te dragen)

2. Zelfontlading zijn ongewenste nevenreacties die optreden in een cel. Een voorbeeld is ionen die ongewenst loskomen en migreren naar de andere kant van de cel en daar “aankoeken”. Het aankoeken zorgt ervoor dat de capaciteit minder wordt.

Groetjes,

Siebe

Hoi Sam,

Je mag ervan uitgaan dat de verdunde oplossing bijna dezelfde dichtheid heeft als water.

Van het gesprek met Jan Wim Peters zie ik dat je op zoek bent naar een manier om de massa van sinaasappelsap te bepalen. Dit wil je vervolgens gebruiken om het massapercentage citrzoenzuur in het sap te berekenen.

Eerst wil ik nog kort terugkomen op de verdunning: 50 mL verdund betekent inderdaad dat je met 500 mL moet rekenen.

Wanneer je tijdens je toets de massa van het verdunde sap moet bepalen (zonder dat je mag meten), kan je dat doen door inderdaad aan te nemen dat de dichtheid dicht bij die van water ligt. De redenen voor de aanname is dat je het sap 10x hebt verdund met water en dat sinaasappelsap zelf al veel water bevat. Dus, dan heb het volume (in mL) en de dichtheid (g/mL) en kan je de massa bepalen.

Kan je zo verder?

Groetjes,

Siebe

Hoi Joost,

Altijd als je iets van elementen wilt weten, of dat de naam is, molecuulmassa, of lading, dan is het periodiek systeem dé figuur om op te zoeken. In dat systeem staan namelijk alle elementen die ontdekt zijn en ik denk dat Sr er vast ook bij zal staan. Het periodiek systeem staat in je BINAS of je kan gebruik maken van onder andere deze link:

https://ptable.com/#Properties

Laat maar weten als je het hebt kunnen vinden!

Groetjes, Siebe

Hoi Steijn,

Bedankt voor je vraag en de crux zit hem in het feit dat er water in combinatie met ionen aanwezig zijn. Als we naar de reactievergelijking kijken dan zien we dat er water aanwezig is in combinatie met F- en OH- ionen. Water kan fantastisch ladingen stabiliseren en dus zullen de watermoleculen rond de ionen gaan zitten. Met andere woorden, de moleculen (F- , HF, OH-) worden opgelost.

Dit geven we aan met “aq” , wat wil zeggen dat elk molecuul (F- , HF, OH-) omringd is door een veelvoud aan watermoleculen, en zoals de reactievergelijking laat zien, een deel van deze watermoleculen reageert met fluoride F-.

De moleculen (F- , HF, OH-) worden niet gasvormig omdat ze daarvoor te graag te graag omring willen zijn door water (ladingen stabiliseren), en ook niet vloeibaar omdat er heeeeeel veel watermoleculen zijn voor ieder F- , HF of OH- atoom. Daarom zie je bij H2O wel (l) staan, omdat dat veel meer aanwezig is dan de andere moleculen. Tot slot is er geen vaste toestand (s) omdat dit zou betekenen dat bijvoorbeeld alle F- moleculen een rooster zouden vormen, wat heel instabiel zou zijn met alle negatieve ladingen zo dicht bij elkaar. Het resultaat is dat de moleculen opgelost zijn in water, wat we met (aq) aanduiden.

Beantwoordt dit je vraag?

Groetjes,

Siebe

PS: in de bijlage kan je een weergave zien van wat het betekent voor een ion/molecuul om opgelost te zijn in water. Dit is echter wel voor NaCl (keukenzout) gedaan, maar het principe is hetzelfde; er zijn veel meer watermoleculen dan ionen.

Hoi Ed,

De redenering klopt inderdaad dat je zou verwachten dat er geen dipoolmoment is vanwege de symmetrie. Je kunt namelijk malonic acid 180 graden draaien en je krijgt hetzelfde resultaat.

Ook heb je goed door dat een stof pas in water oplost als er gunstige waterstofbruggen gevormd kunnen worden tussen malonic acid en water, maar voor waterstofbruggen heb je ladingsscheiding/dipolen nodig zoals je terecht noemt.

Dit levert een tegenstelling op en om het op te lossen, kun je kijken of de symmetrie gebroken wordt. Zou malonic acid omgeven door water een andere (of geen) symmetrie vertonen? In dat geval zullen er namelijk wel H-bruggen gevormd worden aangezien de partiële ladingen elkaar niet meer opheffen.

Als je denkt dat je een antwoord hebt, dan kan je kijken in de bijlage waar ik malonic acid heb weergegeven met wel/geen dipoolmoment in groen. Kun je aan de hand van structuur redeneren waarom het nu wel/geen dipoolmoment heeft?

Hoi Ninthe,

Het heeft te maken met de informatie van in de vraag en hoe je de aminozuren in groepen van drie verdeeld.

Er wordt in de vraag aangegeven dat de aminozuur op positie 1 ook de eerste aminozuur van codon 1 is.
Als je deze gedachtegang doortrekt, dan zal aminozuren 1,2,3 coderen voor het eerste codon. Aminozuren op positie 4,5,6 voor het tweede codon en ga zo maar door. Je zie dat codons steeds in groepjes van drie opgebouwd zijn.

Als je dit helemaal zou uitschrijven en uitwerken, dan kom je erachter dat aminozuren 1213,1214 en 1215 coderen voor codon 405. Om dit op een andere manier te bekijken, kan je bedenken dat 1215 perfect deelbaar door drie is (er blijft geen rest over) dus het aminozuur op positie 1215 moet het laatste codon zijn, anders zou je een rest overhouden zoals je krijgt als je positie 1216 of 1214 neemt.

Ik hoop dat het nu wat duidelijker is.

Groetjes,

Siebe