Hallo Anne,

Mag ik eerst een (mogelijk) probleem uit de weg ruimen?

Een p_x orbitaal is een atoomorbitaal. Zoals je zelf beschrijft heeft deze twee lobben. Wat jij echter als ‘bindend’ en ‘niet-bindend’ beschrijft, zijn volgens mij de fasen die je hebt als je een elektron als een golf beschrijft, waarin de golf een positieve of negatieve amplitude kan hebben. Ik denk dat jij deze amplitudes ziet als bindend en niet-bindend (naar bindend en niet-bindend kijk je alleen bij moleculaire orbitalen, als atoomorbitalen samen gaan).

Als een p orbitaal twee elektronen bevat, kunnen ze in beide lobben zitten: beide positief, beide negatief of één positief en één negatief. Het enige verschil tussen deze twee elektronen ligt in hun spin (ken je die term?).

Ik hoop dat je hier verder mee kunt.

Groeten,

Wim Wessel

Hallo Anne,

Nee, je moet de fase/ amplitude niet verwarren met de spin. Het hele orbitaal, dus + fase samen met de – fase, vormt een uiting van de kans om het elektron te vinden. De twee elektronen kunnen dus zowel in dezelfde lob als in verschillende lobben gevonden worden.

Wat de verdeling van de elektronen betreft: de spreiding gebeurt zodanig dat eerst de elektronen over p_x, p_y en p_z verdeeld worden, want dat is inderdaad energetisch gunstiger dan twee elektronen in dezelfde orbitaal stoppen. Een eventueel vierde p elektron komt dan pas in één van deze orbitalen erbij. De twee elektronen in dat orbitaal hebben dan een tegengestelde spin. In dat orbitaal is er geen specifieke voorkeur voor de positieve of negatieve lob.

Groeten,

Wim Wessel