Hoi Sabine,

Daarvoor moet je 2 dingen op volgorde bekijken:

Eerst moet je kijken of er polaire bindingen in het molecuul zitten. Polaire bindingen zijn bindingen tussen 2 verschillende atomen waarvan de een veel liever de elektronen dichtbij zich heeft dan de andere. Bijvoorbeeld bij een C-O binding heeft de O veel liever de elektronen bij zich dan de C. Ook N en F zijn zoals dat heet behoorlijk “elektronegatief”. Een molecuul kan alleen polair zijn als er dit soort bindingen in zitten. Als er alleen maar niet-polaire bindingen inzitten dan is het molecuul niet polair.

De tweede stap is moeilijker: In een molecuul met polaire bindingen zijn er soms meerdere van dezelfde polaire bindingen. Het kan zo zijn dat die elkaars polariteit precies opheffen! Een voorbeeld is CO2, waarbij de twee C=O bindingen precies in tegengestelde richting liggen. Als je de polariteiten van die twee bindingen samen bekijkt is het hele molecuul toch niet polair. Een ander voorbeeld, NH3 (ammoniak) heeft 3 polaire N-H bindingen, en die liggen *niet* precies tegenover elkaar doordat NH3 een “paraplu-vorm” heeft. En dus is NH3 *wel* polair. Algemeen: als niet alle polaire bindingen elkaar precies opheffen, dan is ook het hele molecuul polair.

Is het zo duidelijk?

Rob