Kees

Hallo Mark,

Wil je jouw berekening hier laten zien? Dan kijken we of we er uit komen.

Controleer ook even of je de evenwichtsconstante goed uit de opgave hebt overgenomen.

Groeten,

Kees

Hallo Geertje,

Pittige vraag, omdat het volume van de thiosulfaat-oplossing niet gegeven is.
Je moet dus de relatie vinden tussen H2S concentratie in het biogas en het volume van de thiosulfaat-oplossing.
Dat is best lastig.
Een rekenvoorbeeld kan handig zijn om je op weg te helpen.
Probeer eerst eens uit te rekenen hoeveel mL thiosulfaat-oplossing je nodig hebt als de H2S concentratie bijvoorbeeld 60 ppm is.
Als eerste stap moet je dan die 60 ppm omrekenen naar mol H2S in 10,0 dm3 biogas.
Lukt dat? En kan je dan verder uitrekenen welk volume thiosulfaat-oplossing je dan nodig hebt?
Laat maar weten. Ik hou de vraagbaak extra in de gaten.

Groeten,

Kees

• Deze reactie is gewijzigd 2 jaren geleden door Kees.
• Deze reactie is gewijzigd 2 jaren geleden door Kees.

Hallo Sam,

Je manier van berekenen is OK, maar je antwoord heeft teveel significante cijfers. Je formulering kan ook scherper.

Over de formulering:
– de eenheid mol schijven we met een kleine m. Hoofletter M is voor mol per liter. Als je mMol schrijft, dan kan je jezelf en anderen in verwarring brengen. Misschien wordt het op examens zelfs fout gerekend. Dat weet ik niet, maar dat zou best kunnen.
– “Van mMol naar mol geeft 0,125 mol.” is wat losjes. Je bedoelt: 125 mmol = 0,125 mol.

Over de significante cijfers:
– De concentratie van de beginoplossing is opgegeven als 37% (massaprocent). De echte waarde ligt dus tussen de 36,5% en 37,5%. Je hebt hier twee significante cijfers. Dus je eindantwoord kan ook maar twee significante cijfers hebben. Reken het maar eens door met een concentratie van 36,5% en 37,5%. Zie ook de bijdrage van 11 februari 2021 om 19:24 hierboven.

Dus goed bezig, maar hou het scherp, en let op de significante cijfers.

Groeten van Kees

• Deze reactie is gewijzigd 2 jaren geleden door Kees.

Hallo Aisha,

Vragen a en b: netjes uitgewerkt, ook m.b.t. sigificante cijfers.

Vraag c: daar moet je nog even naar kijken. Logaritmes zijn wat verraderlijk m.b.t. significante cijfers.
Neem inderdaad die 0,005 M maar.
Als je dat zo opschrijft, dan betekent het dat de echte waarde ergens tussen de 0,0045 en 0,0055 M ligt.
Reken eens uit: -log(0,0045), -log(0.0050) en -log(0,0055).
Laat even weten hoe je de pH-waarde zou opschrijven.

Groeten,

Kees

Hallo Stan,

Sta er even bij stil wat er gebeurt als je ammoniumsulfaat in water oplost. Worden dat opgeloste moleculen (NH4)2SO4, of gebeurt er nog meer?
Idem voor zwaveluur: bestaat dat als moleculen H2SO4, of gebeurt er nog meer?
En bij een redoxreactie heb je een oxidatie-reactie en een reductie-reactie.
Hoe zou je die beide reacties noteren?

Laat maar weten of je er zo verder uit komt.

Groeten,
Kees

Hallo Jayden,

AdBlue is een oplossing van ureum in water. Je schrijft dat die oplossing een pH heeft van ongeveer 9 tot 10.
Als je de pH groter wilt maken, dan moet je een base toevoegen. Toevoegen van een base aan een oplossing in water zorgt altijd voor een hogere pH. Kan je een geschikte base verzinnen?

Nog drie opmerkingen/vragen:

1. Als je praat over “een stof met een pH waarde van ongeveer 9/10” dan bedoel je waarschijnlijk “een oplossing van een stof met een pH waarde van ongeveer 9/10”. De pH van puur ureum kan je niet meten, maar de pH van een oplossing van ureum in water kan je wel meten.

2. Als de pH van AdBlue 9 tot 10 is, dan zit er waarschijnlijk nog een andere stof in de oplossing. Zou dat kunnen?

3. Ik begrijp niet helemaal wat je in je eerste vraag bedoelt met “zorgen dat bepaalde stoffen op elkaar gaan lijken”. Welke stoffen (of oplossingen) heb je allemaal?

Helpt je dit een beetje op weg?

Als je vervolgvragen hebt, stuur dan ook een uitgebreidere beschrijving van je experiment.

Groeten,

Kees

Ha, Lieke. Goed nagedacht.

Even wat voorbeelden.
De binding tussen twee chlooratomen in het Cl2 molecuul is helemaal apolair omdat beide atomen dezelfde electronegativiteit hebben.
De binding in kaliumchloride is helemaal ionisch omdat kalium en chloor een groot verschil hebben in electronegativiteit. BINAS Tabel 40A.

Polaire binding zit daar ergens tussenin, maar het is een glijdende schaal die loopt van bijna apolair tot bijna ionisch. De grens tussen apolair en polair ligt ergens bij 0,4 tot 0,5 verschil in electronegativiteit. Voor de grens tussen polair en ionisch noemen mijn bronnen een waarde ergens tussen de 1,7 tot 2,0. Die 2,0 lijkt me dan wat hoog genomen: chloor en natrium hebben een verschil in electronegativiteit van 2,8-1,0=1,8.

Ik zou zeggen: bij verschil in electronegativiteit tussen 0,5 en 1,7 noemen we de binding polair. Hoe groter het verschil in electronegativiteit, hoe polairder de binding. Als je leerboek grenswaarden noemt, hou die dan aan.

Kan je daar mee verder?

• Deze reactie is gewijzigd 2 jaren geleden door Kees.