Geboren: 9 december 1868 in Breslau (Wroclaw)
Overleden: 29 januari 1934 in Basel
Duits fysisch chemicus.
Studie
Hij studeerde vanaf 1886 scheikunde aan de universiteiten van Berlijn, Heidelberg en Breslau en aan de Technische Hochschule van Charlottenburg, waar hij in 1891 bij C. T. Liebermann promoveerde.
Loopbaan
Hij werkte bij enkele kleine bedrijven, werd assistent aan de universiteit van Jena en werkte een semester bij G. Lunge in Zürich. In 1894 werd hij assistent van H. Bunte aan de Technische Hochschule in Karlsruhe, in 1898 geassocieerd hoogleraar en in 1906 directeur van het Institut für Physikalische Chemie und Elektrochemie. In 1911 werd hij directeur van het gelijknamige instituut van het Kaiser Wilhelm Gesellschaft in Berlijn-Dahlem.
Belangrijkste werk
Hij synthetiseerde ammoniak uit de elementen stikstof en waterstof, hetgeen in 1913 leidde tot het Haber-Bosch-proces bij BASF in Ludwigshafen. Hij onderzocht het chemisch evenwicht in vlammen (1895 e.v.), de auto-oxidatie (1900 e.v.), de synthese van stikstofoxiden en vele aspecten van de elektrochemie. In 1918 ontving hij de Nobelprijs voor de scheikunde.