Copernicium is het voorlopig laatste element dat werd ontdekt door het Duitse laboratorium voor kernonderzoek GSI (Gesellschaft für Schwerionenforschung) in Darmstadt. Het is vernoemd naar de beroemde astronoom Nicolaus Copernicus die zich sterk maakte voor het idee dat niet de zon rond de aarde, maar de aarde rond de zon draait. Het synthetische element komt niet in de natuur voor.
Symbool
Cn
Protonen/elektronen
Groep
Isotopen
285Cn
Periode
7
Elektronenconfiguratie
[Rn] 5f146d107s2
Blok
d
Elektronencofiguratie Bohr
2,8,18,32,32,18,2
Bij kamertemperatuur
vast
Elektronegativiteit
Dichtheid
Atoomstraal
Smeltpunt
Relatieve atoommassa
(285)
Kookpunt
Soortelijke warmte
Warmtegeleidingscoëfficiënt
Selecteer
Toepassingen
Naam & ontdekking
Voorkomen
Bereiding
Beeld en audio
Toepassingen
Toepassingen
Voor dit niet in de natuur voorkomende element zijn geen toepassingen.
Naam & ontdekking
Naam
De ontdekkers van het copernicium stelden voor het te vernoemen naar Nicolaas Copernicus (foto) ’ter ere van de uitmuntende wetenschapper die ons beeld van de wereld veranderd heeft’. Tegelijkertijd pleitten ze voor het gebruik van Cp als afkorting. Dat laatste werd niet goedgekeurd omdat het ooit gold als afkorting voor cassiopium – ook al staat dat element inmiddels als lutetium (Lu) bekend. Op 19 februari 2010, de geboortedag van Copernicus, kreeg het element definitief zijn naam, vergezeld door de afkorting Cn.
Ontdekking
Op 9 februari 1996 werd de eerste kern van copernicium gemaakt door medewerkers van het laboratorium voor kernonderzoek GSI (Gesellschaft für Schwerionenforschung) in Darmstadt. Ze herhaalden hun experiment in mei 2000 en het werd in 2004 bevestigd door Japanse onderzoekers van het RIKEN instituut voor natuurkundig en chemisch onderzoek. Het duurde echter tot 2009 voordat het radioactieve verval van het nieuwe element voldoende was uitgeplozen om de officiële instanties tot erkenning te laten overgaan.
Voorkomen
Voorkomen
Copernicium komt niet in de natuur voor.
Bereiding
Bereiding
Copernicum werd gemaakt in de ionenversneller van het laboratorium voor kernonderzoek GSI (Gesellschaft für Schwerionenforschung) in Darmstadt, door een bombardement van kernen van zinkisotoop 70Zn op een doel van 208lood kernen. Daarbij ontstond het coperniciumisotoop 277Cn.