Natrium is bijzonder reactief. Net als de andere alkalimetalen uit groep 1 is het pas stabiel als het z’n buitenste elektron kan afstaan. Het zachte, zilverachtige element gaat vooral gemakkelijk verbindingen aan met de halogenen aan de andere kant van het periodiek systeem (groep 17). Die hebben juist een elektron nodig voor stabiliteit. Keukenzout (natriumchloride) is het bekendste voorbeeld van zo’n verbinding. Je vindt natrium in nog veel meer zouten en ook in zepen. Het geeft een karakteristiek gele kleur aan verkeerslampen en speelt als natriumazide een levensreddende rol in airbags. Mensen kunnen niet zonder natrium: het is onder andere van belang voor het functioneren van zenuwen, de vochtbalans in cellen en de bloedsomloop.
Symbool
Na
Protonen/elektronen
Groep
Isotopen
23Na
Periode
3
Elektronenconfiguratie
[Ne] 3s1
Blok
s
Elektronencofiguratie Bohr
2,8,1
Bij kamertemperatuur
vast
Elektronegativiteit
1,0 (Pauling)
Dichtheid
970 kg m-3
Atoomstraal
186 . 10-12m
Smeltpunt
98 oC (371 K)
Relatieve atoommassa
22.9898
Kookpunt
883 oC (1156 K)
Soortelijke warmte
1230 J kg-1K-1
Warmtegeleidingscoëfficiënt
142 W m-1K-1
Selecteer
Toepassingen
Naam & ontdekking
Voorkomen
Bereiding
Beeld en audio
Toepassingen
Toepassingen
Wegverlichting
De bekende oranjegele verlichting van (snel)wegen is te danken aan gasontladingslampen gevuld met natrium en een edelgas (vaak neon). De elektrische energie stimuleert natriumatomen tot het uitzenden van karakteristiek heldergeel licht met golflengtes van 589 en 589,6 nm. De natriumlamp werd pas mogelijk na de ontwikkeling van het zeer resistente boorsilicaatglas, dat bestand is tegen het agressieve metallisch natrium.
Aangezien natrium bij kamertemperatuur een vaste stof is, wordt neongas gebruikt om de lamp te starten. Dit geeft de lamp in eerste instantie een roodachtig (neon)licht. Pas als de temperatuur hoog genoeg is om het natrium te verdampen krijgt de lamp de volle lichtsterkte. Door de menging van het neon- en natriumspectrum is het licht dan enigszins oranje. Er zijn hogedruk- en lagedruklampen. In de lichtere en kleinere hogedruklampen zijn ook andere gassen zoals xenon te vinden. Deze lampen zijn minder gelig, ze hebben een breder kleurenspectrum.
Airbag
Het airbagsysteem in een auto bestaat uit drie onderdelen: een elektronische detector die een botsing registreert, een gasgenerator met een uitgekiend mengsel van chemicaliën en een nylon zak die bliksemsnel met stikstof wordt opgeblazen.
Het stikstof wordt geproduceerd door de gasgenerator. Die bevat een mengsel van natriumazide (NaN3), kaliumnitraat (KNO3) en siliciumdioxide (SiO2). Op het moment van botsing vindt er via elektrische weg ontsteking plaats. Dit zet een bliksemsnelle reactie in gang waarbij het natriumazide ontleedt tot stikstof en natrium:
Het gevormde natrium reageert met de aanwezige kaliumnitraat:
De beide oxiden vormen vervolgens met siliciumdioxide een glasachtig materiaal:
Door de snelle detectie en activatie is een airbag binnen 60 tot 80 milliseconden volledig opgeblazen.
Meer toepassingen
Als element
- Bereiding van metalen, bijvoorbeeld titanium en zirkonium (door reductie)
- Goudwasserij (Na-amalgaam)
- Katalysator (onder andere voor polymerisatie van butadiëen)
Toepassing in verbindingen
Badzout | Na2P4O7 |
Bakpoeder | NaHCO3 |
Bleekmiddel voor papier, hout | Na2O2 |
Conserveringsmiddel voor vlees en vleeswaren | Natriumlactaat |
Cosmetica | Natriumlaurylsulfaat, natriumstearaat |
Desinfectiemiddelen | NaOCl, NaBO2,Na2S2O5 |
Frisdrank | NaHCO3 |
Gebitsreiniging | NaBO2 |
Kaas- en ijsbereiding | Na2P4O7 |
Keukenzout | NaCl |
Melkglas | NaAlO2 |
Ontstopper voor afvoeren/leidingen | NaOH |
Tandpasta | Natriumlaurylsulfaat |
Vlekverwijderaar | NaBO2 |
Vuurwerk | NaNO3 |
Was(bleek)middel | Natrium-perboraat-silicaat: Persil® |
Naam & ontdekking
Naam
De Zweedse chemicus Jöns Jacob Berzelius gaf het element de naam natrium aangezien het voorkwam in natriumcarbonaat (soda). De Grieken noemden dat nitron en de Arabieren natrun.
De Engelse benaming sodium werd voorgesteld door Humphry Davy (foto) die het element als eerste isoleerde. Hij leidde de naam af van soda, dat al sinds oude tijden in gebruik is als wasmiddel maar ook als middel tegen hoofdpijn. Het Latijnse sodanum betekent. Suda is het Arabische woord voor hoofdpijn.
Ontdekking
In 1702 vermoedde de Duitse chemicus Georg Ernst Stahl al een verschil tussen soda (Na2CO3) en potas (K2CO3). In 1736 toonde zijn Franse vakgenoot Henri Louis Duhamel du Monceau aan dat er een verschil was tussen de basen kaliloog (KOH) en natronloog (NaOH). Het duurde tot 1807 voordat Humphry Davy er in slaagde (metallisch) natrium af te scheiden door elektrolyse van gesmolten natriumhydroxide (NaOH).
Voorkomen
Voorkomen
Er zit veel natrium in de aardkost: met een gewichtsaandeel van 2,36% staat het element op plaats 6 in de lijst van meestvoorkomende elementen. Vanwege zijn hoge reactiviteit wordt het nooit in zijn zuivere elementaire vorm aangetroffen.
De voornaamste natriumhoudende mineralen zijn:
Albiet | NaAlSi3O8 |
Borax | Na2B4O5(OH)4.8H2O |
Haliet of steenzout (foto) | NaCl |
Jadeïet | Na(Al,Fe+3)Si2O6 |
Kerniet | Na2B4O6(OH)2.3H2O |
Kryoliet of ijssteen | Na3AlF6 |
Mirabiliet | Na2SO4.10H2O |
Sodaliet | Na8Al6Si6O24Cl2 |
Sylviniet | KCl.NaCl |
Ulexiet | NaCaB5O6(OH)6.5H2O |
In de oceanen is ongeveer 1,08% natrium aanwezig, het is daar ’t op drie na meest voorkomende element (na zuurstof, waterstof en chloor). Het menselijk lichaam bevat ongeveer 0,14% natrium (als tiende element). Het is essentieel voor het functioneren van zenuwen en spieren. Teveel natrium is slecht voor de nieren en kan de bloeddruk verhogen.
Winning
Zoutmeren zijn een belangrije bron voor zowel natrium- als kaliumzouten (voornamelijk chloriden), zoals bijvoorbeeld het Great Salt Lake (Utah, V.S.) en de Dode Zee (Israël, foto). Een ton water uit zoutmeren bevat gemiddeld 10,6 kg natriumchloride (ongeveer 77 % van alle opgeloste stof), eén ton zeewater 35 kg. Eén ton water uit de Dode Zee bevat 280 kg opgeloste zouten.
Andere wingebieden voor natriumzouten – voornamelijk (steen)zout of soda (natriumcarbonaat) – liggen in de Verenigde Staten van Amerika, Rusland (met name Siberië), Armenië, Oekraïne (De Krim), Canada, Zuid-Amerika, China, India, Tibet, Mongolië, Nederland, Oostenrijk, Polen, Duitsland, Spanje, Portugal, Italië en Frankrijk. In sommige van deze landen wordt zout uit zeewater gewonnen.
Bereiding
Bereiding
Vroeger
Natrium werd verkregen door elektrolyse van gesmolten natriumhydroxide (NaOH) bij 330 °C via het zogenoemde Castner-procédé (diagram). Dit is een weinig efficiënt proces: de opbrengst bedraagt slechts 50 %.
Tegenwoordig
Nu wint men natrium volgens het zogenoemde Downs-procédé. Dit behelst elektrolyse van een gesmolten mengsel van natrium-, calcium- en bariumchloride (NaCl, CaCl2, BaCl2) bij 600oC. De anode is daarbij van grafiet en de kathode van ijzer. Met een opbrengst van zo’n 90% is dit een veel efficiënter proces.